Welkom in mijn leven!
Wat ontzettend spannend om mijn aller eerste blog te schrijven en met jullie allemaal te delen! Ik zal eerst even wat over mezelf vertellen en over mijn dagelijks leven.
Ik ben Demi en ik ben 20 jaar, een heerlijke leeftijd zal je wel denken. Ik ben een echte Zeeuw en woon samen met mijn vader, moeder en broertje thuis. Ik heb een fantastisch eigen paard. Een super mooie fries van (bijna) 8 jaar en samen rijden we nu M1 dressuur. Deze meneer is al bij ons vanaf veulens af aan en we zijn samen opgegroeid. Een super mooi beestje en ik geniet elke dag van hem!
Ik doe de opleiding Verpleegkunde/Verloskunde op de HZ in Vlissingen. Ontzettend gave opleiding waar ik in mijn blogs vast nog wel wat over zal vertellen.
Ik heb een super lieve vriend! Hij steunt me bij alles wat ik doe en ook in mijn mindere tijden.
Waarom schrijft een meisje van deze leeftijd over depressie en hooggevoeligheid? Deze vraag zal vast opkomen. Ik heb de diagnose depressie en hooggevoeligheid gekregen vorig jaar. Ik had al lang last van klachten en had het idee dat ik steeds verder van de realiteit aan het wegglijden was. Enorm eng en wat ik het engst vond waren de gedachtes die erbij kwamen. Negativiteit en het positieve was compleet verdwenen. De leuke dagen kon ik niet zien en ik zag alleen de negatieve dagen. Je zal wel denken, ze praat in de verleden tijd. Dat klopt! Ik voel me namelijk al veel beter na therapieën en dagbehandelingen. Ik zie het positieve steeds meer! Dit komt ook echt door de hulp in mijn omgeving en mijn fantastische ouders die mij elke dag weer steunen in het moeilijke proces.
Maar dit betekent niet dat ik af ben van mijn depressie. Het zit nog steeds in mij en het kijkt mee om het hoekje. Het donkere is nog steeds niet helemaal weg en dit vind ik erg lastig. Ik ben een persoon die alles graag zelf oplost, maar dit kan gewoon nog niet.
Dan mijn hooggevoeligheid. Ik had altijd wel het idee dat ik anders was dan andere jongere. Ik voelde alles veel intenser dan andere meiden en jongens van mijn leeftijd waarmee ik omging. Lastig om anders te zijn maar het maakte het leven wel interessanter. Maar wat ik me nu afvraag.... Ik heb hooggevoeligheid en ik heb er veel over gelezen. Maar waar zijn de jongere die het hebben? Jongens en meisjes die ook last hebben van dit? Ik voel me nog zo alleen met mijn hooggevoeligheid en vraag me af waar mijn leeftijdsgenootjes zijn met hetzelfde probleem.
Ik wil graag meegeven aan mensen die dit lezen en zich in het verhaal herkennen.... Je bent niet alleen! Er kampen zoveel mensen met hetzelfde probleem. Het is nog zo'n taboe en dit moet ervan af! Depressie en hooggevoeligheid hoort bij het leven!
X Demi
