Wat een periode.

Hallo, hallo... daar waren we weer.

Even een blog over hoe het leven op het moment gaat. Het gaat nou niet bepaald zoals het moet op het moment. Helaas kan ik niet door voor verloskunde in Antwerpen omdat ik mijn propedeuse dit jaar niet kan halen... Vet balen en ik weet nog steeds niet hoe ik hiermee om moet gaan. Ik ben boos, teleurgesteld en onzeker over alles. Lastig om weer herinnerd te worden aan hoe ik mij lange tijd heb gevoeld. Ik ben zo ontzettend teleurgesteld in mezelf, terwijl ik echt mijn best heb gedaan. Maar zelfs daar twijfel ik nu over... heb ik mijn best wel gedaan? Telkens als ik daaraan denk, zeg ik tegen mezelf "Deem je hebt je best gedaan". Maar telkens komen de negatieve gedachtes weer terug. Hoe moet ik hier nou weer mee omgaan? Ik heb wel eens het idee dat ik eindelijk gelukkig ben en het leven me dan weer keihard naar beneden haalt. Wat doe ik fout dat ik telkens weer moet vallen.... Lastig dit. Iemand tips? Want ik weet het even niet meer... Verpleegkunde is heel mooi hoor en ik heb hier zeker mijn hart in gevonden... maar die teleurstelling is verschrikkelijk zuur.

Dan zou ik het graag eens willen hebben over de telefoon. Want ik kan toch echt wel zeggen dat ik een telefoon verslaving heb. Dit is een totaal ander onderwerp dan wat ik normaal pak, maar dit vind ik ook heel belangrijk om eens te bespreken.

Telefoonverslaving... wie heeft het tegenwoordig niet? Minstens 30 keer (misschien wel meer) op je telefoon kijken of je geen berichtjes hebt op whatsapp, facebook, instagram en noem maar op. Ik doe het ook. Dus voel je niet alleen, want het is vrij normaal tegenwoordig. Maar is het eigenlijk wel zo gezond? Nou nee.... ik denk dat de maatschappij tegenwoordig ons eigenlijk een soort van dwingt om zoveel op de telefoon te kijken. We moeten toch in contact blijven met elkaar en dingen kunnen overleggen. Bellen is tegenwoordig niet meer zo normaal, dus appt iedereen maar. Dit zorgt er toch voor dat iedereen steeds meer op social media zit en dus op z'n telefoon. Hierdoor zijn we ook veel meer bezig met likes etc. Ik zal eerlijk vertellen dat toen ik nog in mijn depressie zat, ik altijd erg bezig was met alle likes. Als ik voor mijn gevoel niet genoeg likes kreeg, verwijderde ik de foto maar en voelde ik me gelijk enorm negatief tegenover mezelf. Ik geloof echt niet dat ik de enige hier in ben. Ik ben mede door mijn depressie me meer gaan bezig houden met social media en werd er goed verslaafd er aan, hierdoor trok dit mij nog verder in mijn depressie, ook wel een negatieve spiraal dus.. Ik keek hele dagen naar vrolijke mensen en probeerde zelf ook maar een vrolijk beeld te scheppen om zo maar leuk over te komen. Wat is dat eigenlijk voor stoms? Ook heb ik nog steeds dat ik mijn telefoon vast heb gehad... in mijn tas doe en 2 minuten later in paniek raak omdat ik denk mijn telefoon kwijt geraakt te zijn. 

Ik denk oprecht dat de maatschappij ons dwingt tot social media gebruik en ons een richting op duwt die wij moeten zien te vermijden. De richting van social media en telefoon verslaving is niet de goede weg en ik denk dat veel jongere hier last van hebben. Want wie checkt zijn telefoon tegenwoordig niet om het uur? 

Ik geloof niet in een behandeling hiervoor. Ik geloof wel dat er wat aan te doen valt. Er werd mij gevraagd hoe ik tegenover een behandeling stond. Nou sorry... maar nee... zolang de maatschappij ons dwingt tot gebruik van de telefoon... gaat een behandeling niet helpen. Wat we zouden kunnen doen is misschien een site opstarten die hulp biedt aan jongeren met een probleem met de telefoon. Hierdoor is de stap minder groot voor jongeren en kan er over gepraat worden. Hier denk ik eerder aan dan een behandeling.

Toevallig ben ik benaderd door RTL Nieuws om hierover meer te vertellen. Morgen gaan we gezamenlijk in gesprek en wordt er een reportage gemaakt. Ik heb er ontzettend zin in en ben benieuwd naar de reacties. Ik ben alleen wel ontzettend bang voor de negatieve reacties. Benieuwd? Het wordt morgen avond of vrijdag uitgezonden!

Ik wil RTL Nieuws ontzettend bedanken dat ze hier aandacht aan geven en ik hoop dat ze meer jongeren bereiken! 

Laat me weten wat jullie denken van de telefoon verslaving en hoe je ermee om gaat!

Voor de rest gaat alles z'n gangetje. Ondanks school, probeer ik zo positief mogelijk te blijven. Tegenslagen horen er nou eenmaal bij... maar wat is het zwaar om ze telkens weer te verwerken en een plekje te geven. Soms ben ik er echt even klaar mee om telkens weer op te staan na een tegenslag. Maar we gaan door en op naar het positieve! Want succes heeft tijd nodig! Maar iedereen komt er wel.

X Demi